Forum - www.szalency.de

myszkafigi1

TAKA MIŁOŚĆ
To uczucie przyszło nagle, opętało moje serce
Założyło nań ogromne pięknych kwiatów wieńce
To uczucie jest tak wielkie, promieniuje z mego wnętrza
Abyś tylko mógł codziennie jak najwięcej z niego czerpać
Chcę Ci dawać cała siebie, tą ze środka i tą z wewnątrz
Żebyś tylko był spokojny i szczęśliwy razem ze mną
Będę zawsze obok Ciebie, razem z Tobą, aż do końca
Przy mnie, wierz mi, nigdy więcej nie zabraknie Ci już słońca
Nie zabraknie Ci już ciepła, dobrych gestów i miłości
Tylko otwórz swoje serce, pozwól mi się w nim rozgościć
Ja nauczę Cię ponownie co to znaczy kochać szczerze
Już przytulam Cię do serca, w moc miłości dzisiaj wierzę
Tak, już czujesz mą obecność, delikatne przenikanie
Jestem prawie cała w środku, czy wiesz co się teraz stanie?
Zgaśnie ogień, który ciągle tak boleśnie Ciebie palił
Znikną również te łańcuchy, z których każdy mocno ranił
I przestaniesz się już bronić przed uczuciem tak wspaniałym
Wtedy powiesz, że mnie kochasz swoim dobrym sercem całym
I pomyślisz, że nareszcie masz to o czym tak marzyłeś
Kogoś kto naprawdę kocha, te prawdziwą wielką miłość
I będziemy tak szczęśliwi szli przez życie razem z sobą
Wciąż wspierając się wzajemnie dobrym gestem i rozmową
A gdy przyjdzie nam już odejść z tego świata w cieni stronę
Nasze serca bić przestaną, będą jednak wciąż złączone
Nie rozdzieli ich już nigdy żadna siła niebezpieczna
Bo pomimo, że umrzemy, nasza miłość będzie wieczna...

myszkafigi1

CIERPIENIE DUSZY
Oczy zachodzą mi łzami, serce bić mocniej zaczyna
Ciśnienie pulsuje w mych skroniach, a w piersiach brakuje tchu

To moja dusza w ten sposób, chce radzić sobie z cierpieniem
Ucieleśniając wciąż silniej swą rozpacz, tęsknotę, smutek i ból

Lecz kres tej udręki nadchodzi, zaciska mi pętlę na szyi
Za chwile uwolni ma duszę i wzlecę ku niebu do gwiazd

Nie będzie już łez ani bólu co serce jak ostrze przeszywał
Nie będzie już nigdy cierpienia, mój płomień życia dziś zgasł

myszkafigi1

Macierzyństwo

Największy cud
rozkosz dania życia
zaistnienie istotki najbliższej sercu i duszy

To ona żyła w ciele swojej matki
tak bezbronnie i tak zależnie od niej
to ona słyszała bicie serca swojego i jej

To ona była bliżej Boga
współpracowała z Nim w dziele stworzenia
rozmawiała i bawiła się z aniołami

Zstąpiła na Ziemię jako dar Boży
ucieleśniła się by cieszyć tę
która w bólach ją powiła

Macierzyństwo to obraz
wspólnoty matki i dziecka
połączonych życiodajną pępowiną

Choć została ona fizycznie odcięta
nadal łączy rodzicielkę z jej dzieckiem
więzami doskonałej miłości

Miłości zdolnej góry przenosić
zdolnej do bezinteresownej ofiary
miłości trwającej nawet po śmierci

myszkafigi1

Serc tysiące

Jednego serca ci mało
dam więc serc tysiące
a każde
na inną porę dnia
na inny nastrój

Jedno będzie
na dzień pochmurny
drugie na słoneczny
kolejne na radosny
inne na smutny i łzawy
....
Każde z nich
bije mocno

gorąco
nieustannie

bez wytchnienia

Serc tysiące
niosą aromaty
dalekich krain
marzenia

pociechę
senne wyobrażenia

Dam ci serc tysiące

jeśli jednego

zakochanego

w tobie

ci mało

myszkafigi1

o wpływa w głębinę ciała

Wlewa się strugą

wbrew woli

Płynie pod prąd na przekór

wezbranym nurtem

Oświetla kolejne mroczne miejsca

skołtunione zaplątane czarne myśli

rozczarowane i wątpiące serce

Powoli
mroki jaśnieją

łagodnieją słowa

topnieje lód w sercu

Wraca nadzieja

budzi się wiara

rozpala miłość

Stwarza się nowy

odrodzony człowiek

myszkafigi1

Brakuje nam miłości

Brakuje nam miłości,

brakuje nam ciepła.

Chłód ogarnia nas,

mrozi serca.

Nie wzruszamy się niczym,

jesteśmy twardzi,

gniewni.

Łatwo oskarżamy innych,

oceniamy ich zachowania.

Nie chcemy krytyki,

Niech nikt nas nie rusza,

nie zbliża się do nas.

Niech nie przekracza granicy,

bariery izolacji.

Dobrze nam samym

...ale

tęsknimy

do ludzi,

do bliskości,

do miłości.

Cierpimy z powodu

samotności,

odrzucenia,

braku akceptacji!!!

Jesteśmy przecież

istotami społecznymi!!!

myszkafigi1

Czy wiesz
że jesteś moim słońcem
które rozjaśnia każdy dzień
i rozpala serce?

Czy wiesz
że jesteś moim światem
w którym żyję
i rozkwitam każdego dnia?

Czy wiesz
że jesteś moim przewodnikiem
po zakamarkach życia
i zakamarkach niewiedzy?

Czy wiesz
że jesteś moim przyjacielem
takim który jest przy mnie
nawet wtedy kiedy nie jest blisko?

Czy wiesz
że jesteś mój
Czy wiesz o tym?
No powiedz że wiesz!!!

myszkafigi1

Nigdy nie jest za mało miłości,
Więc nie bój się że dasz jej za wiele
Tobie nic się nie stanie
A kogoś innego możesz uratować
Od żalu, od zamknięcia się
W samym sobie.
Miłość jest czymś czego potrzebuje każdy.
Więc daj jej nawet napotkanemu nieznajomemu,
A zobaczysz że to Cię uszczęśliwi,
Że dałaś komuś coś
Czego nigdy od nikogo
Nie dostał!

myszkafigi1

CIERPIENIE DUSZY
Oczy zachodzą mi łzami, serce bić mocniej zaczyna
Ciśnienie pulsuje w mych skroniach, a w piersiach brakuje tchu

To moja dusza w ten sposób, chce radzić sobie z cierpieniem

Ucieleśniając wciąż silniej swą rozpacz, tęsknotę, smutek i ból

Lecz kres tej udręki nadchodzi, zaciska mi pętlę na szyi
Za chwile uwolni ma duszę i wzlecę ku niebu do gwiazd

Nie będzie już łez ani bólu co serce jak ostrze przeszywał
Nie będzie już nigdy cierpienia, mój płomień życia dziś zgasł

myszkafigi1

Ciepło miłości

Promyki słońca docierały do wnętrz pokoiku,
Swym ciepłem ogrzewały kwiaty stojące na stoliku
W kącie siedziało młode, niewinne dziewczątko,
Tulące do swej piersi milutkie zwierzątko.
Za oknem w śniegu bawiły się dzieci,
A ona czekała aż słońce jej zaświeci.
Dlaczego - czyżby zimy nie lubiła?
Czemu? - ta pogoda zła dla niej była.
W rączkach ściskała też małą śnieżynkę,
Którą jeszcze nie dawno chowała pod pierzynkę.
Tak spędzała długie i mroźne wieczory,
Niewidoma, nie wiedziała, jakie świat ma kolory.
Od dziecka jej oczy postrzegały tylko ciemności.
Ciepło sprawiało jej najwięcej radości.
Zimowe promyczki słońca wpadały do chatki,
Ona ich prawie nie odczuwała, lecz czuła miłość matki.
To czucie dawało jej wielką nadzieję,
Że i ona kiedyś zobaczy co na świecie się dzieje.

myszkafigi1

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
]Chce trzymać Cię za ręce
Czuć ciepło Twych dłoni
Całować jak w piosence
Wśród kwiatów jabłoni

Z wiatrem pójść w zawody
W Twych włosów kosmykach
Stać się kropla wody
W chłodzących Cię strumykach

Chciałbym pod Twą nóżką
Trawą być zieloną
I nocą poduszką
W Twoją twarz wtuloną

Brać z tęczy kobierca
Szczęścia nić, o świcie
I na tacy serca
Dać Ci piękne życie

myszkafigi1

Gdyby nawet walil sie swiat
i Slonce nagle zgaslo nam
Nie porzucaj marzen bo wiesz,
Ze jest ktos...kto bardzo pragnie Cie...
Bo Kazdy szuka kogos,
By pójsc ta sama droga
I Kochac dniem i noca... do utraty tchu
I tak na zawsze juz...
Z kims, z kims takim jak Ty
Na koniec swiata moge isc...
Z kims, z kims takim jak Ty
Na koniec swiata moge isc
Czasem mysle czy to nie sen
Czy los dzis usmiechnal sie...
Nieraz pewnie lunie nam deszcz...
Lecz ja wiem,ze nam uda sie...
Bo kazdy szuka kogos
By pójsc ta sama droga
I kochac dniem i noca... do utraty tchu
I tak na zawsze juz...
Nie chce aby tak to skonczylo sie...

myszkafigi1

[link widoczny dla zalogowanych]Pełnej życia młodości

Pragnienie

W sercu pełnym miłości

Pragnienie

Życia ponad wszelkie trudności

Pragnienie

Bezkresnej radości

Pragnienie

Jak za dotknięciem nieba

Pragnienie

By niczego nie było już trzeba

Pragnienie

Całkowitej wolności

Pragnienie

Wiecznej szczęśliwości.

myszkafigi1

Szukam wciaz Milosci
Gdyz chce doznac radosci
Szukam w trawie, lawie, niebie
Lecz nigdzie nie moge znalezc Ciebie!
Gdzie szukac Cie?!
Sama juz nie wiem!
Stracilam juz sily,
By znalezc Ciebie mój mily!
Czy wogóle warte jest szukanie
Po nocach szlochanie,
W myslach blodzenie
I na dlugie, samotne spacery chodzenie?
No wlasnie czy to czekania warte jest?
Chyba tylko Ty o tym wiesz!
Znalazlam swoja MIlOsc kochana i
jestem bardzo szczesliwa.Dziekuje ci.....[link widoczny dla zalogowanych]

myszkafigi1

Życie jest piękne, porywające,

jest tak piękne, olśniewające.

Jest tak jak róża, co się rozwija,

jest burzą, wichrem,

co w niebo się wzbija.

Jest pełnią szczęścia, ogniem miłości,

Kochać, być razem, bez samotności.